Kind van de natuur, hart voor mensen

Ik ben opgegroeid tussen de velden, herinner me beelden van wasgoed dat op de ‘blijk’ lag, de geur van aarde na de regen en van verbrand aardappelloof. Als kind mocht ik de aardewerken potjes met een frêle bloemkoolplantje in, wegzetten in de serre. Wie weet ontstond toen al het inzicht dat wat groeien wil, aandacht en zorg nodig heeft?

​

Om vorm te geven aan mijn creativiteit, studeerde ik binnenhuisarchitectuur. Zo kon ik een omgeving scheppen waarin mensen zich goed voelen. Daarna volgde een opleiding management en marketing en kwam ik terecht in een HR-omgeving. Ik ontdekte dat leidinggeven mijn ding was: het potentieel zien in iemand, en dat alle ruimte geven tot ontplooiing. Het allerleukst vond ik het organiseren van tentoonstellingen met kunstenaars: doordringen in de wereld van iemand anders, er achter komen wat iemand drijft, en dat omzetten in een speech, een artikel, een passend event voor de opening, … en zo de persoonlijkheid, ja de ziel van iemand, nog meer doen schitteren.

 

Reizen in de wereld en in mezelf

Ondertussen reisde ik naar verre en niet altijd voor de hand liggende bestemmingen: Uzbekistan, Jamaica, Sri Lanka, Burkina Faso, Belize, Ethiopië, … Ik was geboeid door andere culturen, kunst, architectuur, ongerepte natuur…  Ook slaagde ik er in deze andere omgevingen makkelijker in om in het moment te zijn en helemaal te ontspannen. Pas toen ik Biodanza ontdekte, leerde ik dat ik altijd en overal in het moment kan zijn, en dat het echte reizen eerder in jezelf gebeurt, en niet noodzakelijk in de buitenwereld. 

​

Uitdagingen op het pad

Getrouwd, gescheiden, … het leven loopt niet altijd zoals we wensen. Mijn werk slorpte me meer en meer op, ik  werkte ’s avonds en in het weekend soms door … Buiten het werk was er onvoldoende dat me passioneerde en het evenwicht was zoek. Je voelt het al aankomen, de burn-out sloeg toe. Alleen schrijven we 2001, en noch ik, noch iemand uit mijn omgeving, had toen al van burn-out gehoord. Ik vroeg en kreeg loopbaanonderbreking.

​

Na anderhalf jaar thuis volgde ik loopbaanbegeleiding en wat bleek: ik wou iets doen met communicatie of met coaching. Dat kon ik gaan doen bij het bedrijf waar ik gewerkt had, leek me. Alleen, zo eenvoudig was dit niet, en korte tijd na mijn terugkeer volgde mijn ontslag.  Dat ging gepaard met heel wat tegenstrijdige gevoelens: boosheid, machteloosheid, verdriet, … en ook wel opluchting.

 

Nieuwe levensrichting

Ik besloot aan de unief een master te volgen in de Interreligieuze dialoog, de wereldreligies en de studie van religie. Een hele mondvol! Het was super boeiend om me te verdiepen in Oosterse religies, in antropologie, psychologie, … en daarna kwam ik bijna vanzelf in het onderwijs terecht.

 

Ergens in mij bleef het echter kriebelen om coach te worden. Ik zocht een goede vorm en vond die in ‘Life Planning’, met een intense opleiding in Dorset, UK, en Londen. Bij ‘Life Planning’ ga ik samen met iemand op zoek naar ondergesneeuwde verlangens en dromen, om daarna te kijken hoe die werkelijkheid kunnen worden; een benadering die mensen vleugels geeft. Intussen was het 2013, en kwam alles in een stroomversnelling terecht. Ik vestigde me als zelfstandige en creëerde mijn bedrijf ‘Art of Good Living’. Ik werkte ook een tijd in een crematorium, waar ik afscheidsplechtigheden mocht leiden. Dat strookte helemaal met mijn verlangen een betekenisvolle bijdrage te leveren voor anderen. Want bij zo’n viering maakt de zorg, aandacht, … die je geeft, een groot verschil uit. 

​

één rode draad

Ik bewandelde in mijn leven vele wegen en ook het aanbod in mijn werk is divers. Toch is een duidelijke rode draad: het leven vieren, zowel vreugdevolle als moeilijke momenten omhelzen, en je vrij voelen, in verbondenheid met mensen rondom je, met de natuur, met de omgeving.

 

Dit is exact wat ik nu elke dag doe: mensen weer verbinden met hun ware natuur. Hen doen stilstaan, en nieuwe perspectieven laten ontdekken. Samen op pad gaan, vaak ook letterlijk in de natuur. Hen verder doen gaan dan ze zelf mogelijk achtten. Meer ‘zin’ doen vinden, bewust laten worden van hun kwaliteiten. Zodat ze het leven gaan leiden waar ze van dromen, in alle vrijheid, mét realiteitszin, dat spreekt vanzelf ...